Κοιτά κανείς τους διάττοντες αστέρες του ποδοσφαίρου, και τα διάφορα εγχώρια "παιχτάκια του συρμού" και κατανοεί με τον πιο πλήρη τρόπο την διαφορά ενός μπαλαδόρου από έναν καλοπληρωμένο κομπάρσο του αθλήματος.
Η σκέψη, παίρνει μορφή και γίνεται εικόνα. Εικόνα που έχει το πρόσωπο του Μαραντόνα. Όχι μόνο γιατί υπήρξε ένας εκπληκτικά ανυπέρβλητος ποδοσφαιριστής, αλλά κυρίως γιατί με την πράξη του κατέδειξε, την σημασία του ποδοσφαίρου ως ενός διαχρονικού κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού και πολιτισμικού δρώμενου.
Ο Μαραντόνα άφησε ανεξίτηλο το χνάρι του στην ποδοσφαιρική ιστορία, επιλέγοντας να μην πορευθεί κρυπτόμενος, απο τα δικά του πάθη, αλλά κυρίως από τα πάθη και την δυστυχία των εξαθλιωμένων του πλανήτη. Δεν πορεύθηκε ατσαλάκωτος. Δεν παράμεινε άβουλος θεατής των τεκταινόμενων. Διάλεξε όχθη. Διάλεξε συνοδοιπόρους. Στάθηκε στο πλάι όλων αυτών που δεν έχουν τίποτα. Παρά μόνο, μιαν ελπίδα που αργοσβήνει.
Ο Μαραντόνα άφησε ανεξίτηλο το χνάρι του στην ποδοσφαιρική ιστορία, επιλέγοντας να μην πορευθεί κρυπτόμενος, απο τα δικά του πάθη, αλλά κυρίως από τα πάθη και την δυστυχία των εξαθλιωμένων του πλανήτη. Δεν πορεύθηκε ατσαλάκωτος. Δεν παράμεινε άβουλος θεατής των τεκταινόμενων. Διάλεξε όχθη. Διάλεξε συνοδοιπόρους. Στάθηκε στο πλάι όλων αυτών που δεν έχουν τίποτα. Παρά μόνο, μιαν ελπίδα που αργοσβήνει.
Στο ντοκυμανταίρ του Ε. Κουστουρίτσα απεικονίζεται εύγλωττα το μέγεθος του ποδοσφαιριστή και το εύρος του ανθρώπου. Μάθημα για τους κάθε λογής κατ' επίφαση ποδοσφαιριστές, τόσο ποδοσφαιρικό όσο και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μάθημα για τους ευάριθμους δημοσιολόγους του ποδοσφαίρου που κάνουν ότι είναι δυνατό, για να αποψιλώσουν και να αφυδατώσουν το ποδόσφαιρο, από την κοινωνική του ουσία.
Γιατί το ποδόσφαιρο είναι φτιαγμένο από τα υλικά αυτού του κόσμου. Από την ύλη που δημιουργείται από την σύγκρουση αυτών που κυνηγούν το αέναο κέρδος, και αυτών που μετατρέπονται σε αναλώσιμο καύσιμο, που κινεί την αδηφάγα βουλιμία των εκμεταλλευτών τους, για χρήμα και εξουσία. Με κάθε κόστος και κάθε μέσο.
Τώρα που επιτέλους η φανταχτερή κουρτίνα του μουντιάλ έπεσε. Τώρα που οι πλατείες ησυχάσανε από τις διονυσιακές κραυγές των οπαδών. Τώρα επιτέλους σιγή. Σιγή για τα θύματα της ποδοσφαιρικής υπερπαραγωγής. Σιγή για τους ανθρώπους της φαβέλας που ψάχνουν μερίδιο ουρανού, στην σκιά των φαραωνικών σταδίων.
Σιγή λοιπόν. Σιγή και... Μαραντόνα μέσα απ την ματιά του Κουστουρίτσα, ως ιδανικό μοτίβο για σκέψεις που αγωνίζονται να απεγκλωβιστούν από τα όρια του προφανούς.
Τώρα που επιτέλους η φανταχτερή κουρτίνα του μουντιάλ έπεσε. Τώρα που οι πλατείες ησυχάσανε από τις διονυσιακές κραυγές των οπαδών. Τώρα επιτέλους σιγή. Σιγή για τα θύματα της ποδοσφαιρικής υπερπαραγωγής. Σιγή για τους ανθρώπους της φαβέλας που ψάχνουν μερίδιο ουρανού, στην σκιά των φαραωνικών σταδίων.
Σιγή λοιπόν. Σιγή και... Μαραντόνα μέσα απ την ματιά του Κουστουρίτσα, ως ιδανικό μοτίβο για σκέψεις που αγωνίζονται να απεγκλωβιστούν από τα όρια του προφανούς.
πηγή: a-ctus.blogspot.gr
(αναδημοσίευση από το blog: Aristera sti Mitilini)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου