ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ - ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ

Συνολικά 25.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο θα μπουν στο καθεστώς της διαθεσιμότητας μέχρι τα τέλη του 2013 για να αποτελέσουν τη δεξαμενή άντλησης των 15.000 δημοσίων υπαλλήλων που θα απολυθούν μέχρι τα τέλη του 2014...


Σύμφωνα με το σχεδιασμό της κυβέρνησης, οι πρώτοι 12.500 θα μπουν σε διαθεσιμότητα ως τα μέσα Σεπτέμβρη. Στις 31.08.13 ανακοινώθηκαν τα ονόματα των 2.122 εκπαιδευτικών που τίθενται σε διαθεσιμότητα με την κατάργηση των 50 ειδικοτήτων στην τεχνική - επαγγελματική εκπαίδευση (Επαγγελματικά Λύκεια και Σχολές). Ο στόχος θα συμπληρωθεί με τους δημοτικούς αστυνομικούς, τους οδηγούς του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και έπεται συνέχεια…

Οι προαναφερθέντες στόχοι δεν πρέπει να θεωρούνται και οι τελικοί καθώς με τις τελευταίες Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αμφισβητείται ο μέχρι σήμερα δεδομένος στόχος της απομάκρυνσης 150 χιλιάδων εργαζομένων από το Δημόσιο μέχρι το 2015, ζητώντας την αναθεώρησή του προς τα πάνω...

Το καθεστώς διαθεσιμότητας που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ διαρκεί οκτώ μήνες, ο εργαζόμενος αμείβεται με το 75% των αποδοχών του και ασφαλίζεται αντιστοίχως. Στη διάρκεια της διαθεσιμότητας ο εργαζόμενος μπαίνει αυτόματα και σε καθεστώς κινητικότητας.  Δηλαδή, αρμόδια κρατικά όργανα αναζητούν να τον μετατάξουν ή μεταφέρουν σε άλλες υπηρεσίες όπου θεωρείται αναγκαίος και υπάρχουν θέσεις που να αντιστοιχούν στα προσόντα που διαθέτει. Αν τελικά δεν μετακινηθεί σε άλλη υπηρεσία απολύεται μετά το πέρας του 8μήνου.

Για όσους μεταταχθούν, ο Νόμος 4093/2012 προβλέπει ότι, «η μετάταξη γίνεται με το βαθμό και το μισθολογικό κλιμάκιο που ο υπάλληλος κατείχε πριν τη μετάταξή του »…

Ωστόσο, ο νόμος αυτός αλλά και ο Ν. 4172/2013 που ψήφισε η συγκυβέρνηση προβλέπουν ότι ο υπάλληλος μπορεί να μεταταχθεί …«εφόσον συναινεί (...) σε κλάδο κατώτερης κατηγορίας». Όποιος όμως μεταφέρεται «σε κατώτερη κατηγορία (...) κατατάσσεται στο βαθμό και το μισθολογικό κλιμάκιο της νέας κατηγορίας (...) χωρίς να διατηρεί τυχόν διαφορά αποδοχών».

Με απλά ελληνικά πρόκειται για τη μέγιστη κοροϊδία και ωμό εκβιασμό, αφού η «συναίνεση» του εργαζόμενου μπορεί να εξασφαλιστεί με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας αντίστοιχες της κατηγορίας του και επομένως αν δε δεχτεί να πάει σε κατώτερη κατηγορία με λιγότερες αποδοχές μόλις τελειώσει η διαθεσιμότητα θα απολυθεί.

Διαθεσιμότητα – κινητικότητα εργαλεία απολύσεων και χειραγώγησης.

Το μέτρο της διαθεσιμότητας δεν θα είναι προσωρινό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανά πάσα στιγμή από την εκάστοτε κυβέρνηση αν κριθεί αναγκαίο... Το ίδιο ισχύει και για την κινητικότητα η οποία, εκτός από την επίτευξη των σημερινών ποσοτικών στόχων, συμβάλλει στην καλλιέργεια και νομιμοποίηση της έννοιας του «κρατικού υπαλλήλου».

Πρόκειται για διακηρυγμένη πολιτική των κυβερνήσεων του κεφαλαίου στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης που εξυπηρετεί την ανάγκη να διαθέτει το Αστικό Κράτος ένα υπαλληλικό προσωπικό που θα αλλάζει κλάδους, ειδικότητες ακόμα και περιοχή όπου εργάζεται, με γνώμονα κάθε φορά την αποτελεσματικότερη λειτουργία μιας μικρής και ευέλικτης Δημόσιας Διοίκησης που στόχο έχει την εξυπηρέτηση των αναγκών αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Παράλληλα, η διαθεσιμότητα και η κινητικότητα μαζί με το πειθαρχικό δίκαιο πρόκειται να αποτελέσουν βασικά εργαλεία συνεχούς χειραγώγησης και εκφοβισμού των εργαζομένων στη Δημόσια Διοίκηση, με στόχο την υποταγή τους στην κυρίαρχη πολιτική.

Ένα άλλο μέσο που θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για τις απολύσεις στο Δημόσιο είναι η τροπολογία που ψήφισε στις 01.08.2013 στη Βουλή και η οποία επιτρέπει στον αρμόδιο υπουργό με Προεδρικά Διατάγματα να συστήνει αλλά και να συγχωνεύει - καταργεί Οργανισμούς του Δημοσίου. Είναι σαφές ότι μια κατάργηση Οργανισμού σημαίνει κατάργηση θέσεων εργασίας και τελικά απολύσεις εργαζομένων.

Θα αξιοποιηθεί επιπλέον η επιτάχυνση και η ολοκλήρωση των εκκρεμών δικαστικών διαδικασιών προκειμένου να απολυθούν όσοι εργαζόμενοι παραμένουν στην εργασία με προσωρινές διαταγές ή ασφαλιστικά μέτρα. Η σχετική ρύθμιση περιλαμβάνεται στο άρθρο 105 του 4172/2013. Οι εργαζόμενοι αυτοί υπολογίζονται περίπου στις 8.000.

Τα παραπάνω μέτρα είναι μέρος των συνολικότερων αναδιαρθρώσεων στη Δημόσια Διοίκηση οι οποίες έχουν σχεδιαστεί εδώ και πολύ καιρό, Όπως εύστοχα σημείωσε πριν λίγες μέρες στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, έχουν να κάνουν με την ανάγκη προσαρμογής της Δημόσιας Διοίκησης στο στρατηγικό σχεδιασμό που υπηρετεί και η σημερινή κυβέρνηση, στις αναγκαίες δηλαδή προσαρμογές και στις δυσκολίες που έχει σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης η αναπαραγωγή του κεφαλαίου.

Οι μέχρι σήμερα δομές του αστικού κράτους έχουν ξεπεραστεί από τις ανάγκες που έχει το κεφάλαιο σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης, γι' αυτό ακριβώς το λόγο προχωρεί σε προσαρμογές οι οποίες μεταξύ των άλλων στόχο έχουν:

·         Να διευκολυνθεί η επέκταση της δράσης του κεφαλαίου σε νέους επιχειρηματικούς τομείς, όχι μόνο στην Υγεία, στην Πρόνοια και στην Παιδεία αλλά και στη διαχείριση των υδάτινων πόρων (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΥΑ Δήμων) των απορριμμάτων, της ενέργειας, των υποδομών μεταφορών (λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι) κλπ με την αντίστοιχη συρρίκνωση της κρατικής παρέμβασης στους τομείς αυτούς.

·         Να διασφαλιστεί ένα πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα, μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει τα προηγούμενα χρόνια εκτός μνημονίου και συνεχίζεται σήμερα με μεγαλύτερη βιαιότητα με την κατάργηση της μονιμότητας και τις μαζικές απολύσεις.

Απαιτείται συντονισμός της δράσης και κοινός αγώνας

Το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων αποτελεί τη μια πλευρά των επιπτώσεων. Η άλλη είναι αυτή του χτυπήματος των λαϊκών δικαιωμάτων. Οι  απολύσεις, οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας, το φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα θα έχουν άμεση επίπτωση στην υποβάθμιση ή και κατάργηση των των παροχών ή των υπηρεσιών που οι Δημόσιες Υπηρεσίες παρέχουν με στόχο την κάλυψη λαϊκών αναγκών.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της κατάργησης δεκάδων ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και τα ΕΠΑΣ με την ένταξη σε διαθεσιμότητα των αντιστοίχων εκπαιδευτικών. Αυτές οι ειδικότητες αφορούν σε όλα τα επαγγέλματα του τομέα Υγείας - Πρόνοιας καθώς και στα επαγγέλματα γραφικών τεχνών, σχεδίασης και παραγωγής ενδύματος, αισθητικής και κομμωτικής τέχνης και αργυροχρυσοχοΐας. Τίθεται λοιπόν ένα σημαντικό ζήτημα για τα παιδιά που ήδη έχουν διαλέξει και έχουν ξεκινήσει να παρακολουθούν αυτές τις ειδικότητες (Β΄ Τάξη) και αυτή τη στιγμή βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα.

Στην υγεία, ο σχεδιασμός της συγκυβέρνησης να βγουν σε διαθεσιμότητα 1.500 υγειονομικοί υπάλληλοι θα δυσχεράνει αφάνταστα τη λειτουργία των νοσοκομείων. Επιπλέον, η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας ορισμένων νοσοκομείων θα στερήσει την παροχή υπηρεσιών στα αδύναμα λαϊκά στρώματα. Ταυτόχρονα, θα πολλαπλασιάσει τον όγκο εργασίας των μεγάλων νοσοκομείων γεγονός που σημαίνει περισσότερα εμπόδια στην εξυπηρέτηση των ασθενών. Παράλληλα, η λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρηματικές μονάδες θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τους ίδιους τους ασθενείς αφού πλέον οι υπηρεσίες Υγείας προσφέρονται με όρους αγοράς και όχι με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού.

Στα ασφαλιστικά ταμεία θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο το πρόβλημα της ήδη μεγάλης καθυστέρησης στην απονομή των συντάξεων. Λιγότεροι αρμόδιοι εισηγητές, με αποτέλεσμα ο χρόνος έκδοσης της απόφασης καταβολής σύνταξης να αυξάνεται κατά πολλούς μήνες.

Στους δήμους, χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών μένουν εκτός παιδικών σταθμών, προγράμματα που προσφέρουν υπηρεσίες πρόνοιας (όπως το Βοήθεια στο σπίτι) μεταφέρονται σταδιακά στους ιδιώτες με το κόστος να μετακυλίεται στους χρήστες, ενώ η μείωση των εργαζομένων στην καθαριότητα ανοίγει το δρόμο για την είσοδο του κεφαλαίου και σε αυτόν τον τομέα.

Οι συνέπειες από τη μείωση του προσωπικού και την αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών σχέσεων αναδεικνύουν την ανάγκη συντονισμού της αγωνιστικής δράσης των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα με το σύνολο των εργαζομένων και τα λαϊκά στρώματα.

Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δεν έχουν πλέον άλλη επιλογή από την οργανωμένη ταξική πάλη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε. με στόχο την οριστική απαλλαγή της χώρας από την εξουσία των μονοπωλίων.