- αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης,
- κατάργηση προνοιακών επιδομάτων,
- συντάξεις στα όρια της φτώχειας
- χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης,
είναι τα μέτρα που ετοιμάζεται να πάρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ορισμένα από αυτά άμεσα και κάποια άλλα μέσα στους επόμενους δύο - τρεις μήνες.
Παίρνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύεται άξιος και πιστός υπηρέτης των μονοπωλίων. Η διακηρυγμένη, πλέον, πρόθεσή της να κλείσει τη συμφωνία με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς για το τρίτο μνημόνιο, μέσα στον Αύγουστο, προϋποθέτει τη νομοθέτηση ενός πρώτου πακέτου αντιασφαλιστικών μέτρων.
Πυρήνας αυτού του πακέτου είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, με στόχο αυτά να φθάσουν στα 62, με 40 χρόνια εργασίας, ή στα 67, με τουλάχιστον 15 χρόνια εργασίας. Η αύξηση πρακτικά θα ισχύσει για όσους δεν έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα έως τις 30 Ιούνη 2015.
Από την 1η Ιούλη 2015 θα ξεκινήσει μια μεταβατική περίοδος, ώστε όπου υπάρχουν όρια ηλικίας κατώτερα από τον προαναφερόμενο στόχο των 67 και 62 ετών, να αυξηθούν σταδιακά και να φθάσουν σε αυτόν μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια.
Ωστόσο, η μεταβατική περίοδος αναμένεται να είναι εξαιρετικά σύντομη καθώς η κλιμακωτή αύξηση από έξι μήνες το έτος σχεδιάζεται να φθάσει έως και τους 18. Ετσι, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνονται κατά πέντε και επτά χρόνια για εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους.
Στο ίδιο πακέτο μέτρων εντάσσεται και η εφαρμογή της λεγόμενης «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος» ή ισοδύναμων μέτρων, τα οποία οδηγούν σε παραπέρα μείωση των συντάξεων. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση για μήνες ισχυριζόταν - ψευδώς όπως αποδεικνύεται - ότι δεν πρόκειται να την εφαρμόσει.
Φταίνε οι εργαζόμενοι!
Η κυβέρνηση, πραγματικά «μανούλα» στο να κάνει το άσπρο μαύρο, μιλά κατά κύριο λόγο για κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων αντί για αύξηση των ορίων ηλικίας, που είναι το σωστό. Ετσι, εμφανίζει κάποια τμήματα εργαζομένων να έχουν «προνόμια», τα οποία ισχυρίζεται ότι έρχεται να εξαλείψει, τάχα για λόγους ισότητας και ισοτιμίας.
Ο υπουργός Εργασίας σε συνάντηση που είχε πριν από λίγες μέρες με αντιπροσωπεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου επιβεβαίωσε την πρόθεση της κυβέρνησης να ολοκληρώσει άμεσα τη συμφωνία για το νέο μνημόνιο, για την οποία, όπως είπε, ένα από τα προαπαιτούμενα είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, με κατάργηση όλων των πρόωρων συντάξεων, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς που θα επιλεγούν τελικά.
Επικαλέστηκε μάλιστα και το τετριμμένο επιχείρημα της «βιωσιμότητας» των Ταμείων, προκειμένου να δικαιολογήσει ότι και ο ίδιος είναι υπέρμαχος της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Δεν μπόρεσε όμως να εξηγήσει, όταν ρωτήθηκε, πώς στις σημερινές συνθήκες μπορεί να επιτευχθεί το ακατόρθωτο. Δηλαδή, να εργαστεί κάποιος για 40 συνεχή χρόνια προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί στα 62!
Αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε να ενοχοποιήσει τους εργαζόμενους για το σημερινό χάλι του Ασφαλιστικού, λέγοντας πως ένας από τους δύο βασικούς παράγοντες των σημερινών προβλημάτων είναι ότι «δεν έχουμε τέλειο συνταξιοδοτικό σύστημα» και αυτό οφείλεται στις πελατειακές σχέσεις που αναπτύχθηκαν μεταξύ των εκάστοτε κυβερνήσεων και των διαφόρων κλάδων των εργαζομένων!
Συνέχεια στην αντιασφαλιστική επίθεση
Η αντιασφαλιστική επίθεση δεν σταματά εδώ. Ο υπουργός Εργασίας στη συνάντηση με το ΠΑΜΕ παρουσίασε «τις σκέψεις του» - όπως είπε - για το νέο Ασφαλιστικό, αν και στην πραγματικότητα παραβιάζει ανοιχτές πόρτες.
Συγκεκριμένα, μίλησε για διαχωρισμό της σύνταξης σε δύο τμήματα:
- Το πρώτο τμήμα θα είναι αντίστοιχο του ορίου φτώχειας (ορίζεται ως το 60% του εθνικού μέσου εισοδήματος) και θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη φορολογία μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Στην πράξη, θα χρηματοδοτείται από τη φορολεηλασία των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
- Το άλλο τμήμα θα χρηματοδοτείται από τις εισφορές που εισπράττουν τα ασφαλιστικά ταμεία και θα λειτουργεί ανταποδοτικά. Και εδώ το λογαριασμό τον πληρώνουν οι εργαζόμενοι.
Το «σχέδιο» αυτό δεν διαφέρει από αυτό που θεσπίζει ο νόμος 3863/10 (γνωστός και ως «νόμος Κουτρουμάνη») που θέσπισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Συνολικά, οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης υπακούν στις κατευθύνσεις που έχει χαράξει για το Ασφαλιστικό η ΕΕ από το 2012, με στόχο η Ασφάλιση να μετατραπεί σε ατομική υπόθεση, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή του κράτους και χωρίς καμιά εγγύηση για το ύψος των συντάξεων, αλλά και για την καταβολή τους.
Ακόμα, «σκέψη» του υπουργού αποτελεί η συγχώνευση κύριων - επικουρικών συντάξεων. Και αυτή η «σκέψη» υπακούει στο σχεδιασμό της ΕΕ για ύπαρξη «τριών πυλώνων» στο ασφαλιστικό σύστημα.
- Ο πρώτος πυλώνας είναι η βασική σύνταξη, η οποία θα ισοδυναμεί με επίδομα και θα είναι η μόνη που θα εγγυάται το κράτος.
- Ο δεύτερος πυλώνας θα είναι τα επαγγελματικά ταμεία, που θα αντικαταστήσουν την επικουρική ασφάλιση, και
- ο τρίτος πυλώνας θα είναι η ιδιωτική ασφάλιση.
Σε ό,τι αφορά τους δύο τελευταίους πυλώνες, δεν διασφαλίζουν στον ασφαλισμένο ότι θα πάρει πίσω έστω και εκείνα τα λεφτά που καταβάλλει ως εισφορές.
Αποκεφαλίζουν εργασιακά - συνδικαλιστικά δικαιώματα
Ως προς τα Εργασιακά, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για την αλλαγή προς το χειρότερο του νομικού πλαισίου που διέπει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τη συνδικαλιστική δράση και τις ομαδικές απολύσεις.
Σύμφωνα με διαρροές και «non paper» από την πλευρά της κυβέρνησης, η ίδια εμφανίζεται να θέλει να νομοθετήσει την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων όσο πιο σύντομα γίνεται (μιλάνε για Σεπτέμβρη) και εμφανίζει τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς να πιέζουν για την προώθηση μιας νέας νομοθεσίας που θα απελευθερώνει πλήρως τις ομαδικές απολύσεις και θα αυστηροποιεί παραπέρα το πλαίσιο της συνδικαλιστικής δράσης, μέχρι το τέλος του 2015.
Ωστόσο, ακόμα και οι αλλαγές που αφορούν στις συλλογικές διαπραγματεύσεις θα γίνουν με βάση τις «βέλτιστες πρακτικές» που υπάρχουν σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ.
Αυτό σημαίνει γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, ενσωμάτωση κατευθύνσεων και οδηγιών που κάνουν «λάστιχο» το χρόνο εργασίας και οδηγούν σε δουλειά μέχρι και 16 ώρες τη μέρα, όπως αποκάλυψε τις προάλλες η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, παρουσιάζοντας την απάντηση της Κομισιόν σε σχετική Ερώτηση που κατέθεσε.
Αλλωστε, η εμπειρία από τα «mini jobs» της Γερμανίας, τις «συμβάσεις μηδενικών ωρών» της Μεγάλης Βρετανίας και την εργασία μετά από κλήση, επιβεβαιώνει ότι οι «βέλτιστες πρακτικές» στην ΕΕ σημαίνουν ό,τι καλύτερο για τα μονοπώλια και ό,τι χειρότερο για τους εργάτες.
Για τη συνδικαλιστική δράση, «βέλτιστη πρακτική» είναι, για παράδειγμα, η συζήτηση που εξελίσσεται στη Βρετανία για το χτύπημα της απεργίας. Η κυβέρνηση των Συντηρητικών έχει φέρει νομοσχέδιο που προβλέπει ότι η απόφαση για μια απεργία θα είναι «νόμιμη» εφόσον στη σχετική ψηφοφορία συμμετέχει το 50% των εγγεγραμμένων μελών ενός συνδικάτου.
Επιπλέον, για το δημόσιο τομέα θα πρέπει να υπερψηφίσουν την απεργία το 40% των εγγεγραμμένων μελών. Αυτοί οι όροι, ουσιαστικά, είναι απαγορευτικοί για να κηρυχτεί μια απεργία!
Χτύπημα στο λαϊκό εισόδημα
Σε ό,τι αφορά τον κατώτερο μισθό, εξαφανίζεται ακόμα και ως υποψία η νομοθετική επαναφορά του στα 751 ευρώ, που υποσχόταν προεκλογικά (και μετεκλογικά) η κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι η επαναφορά μπορεί να γίνει αντικείμενο των διαπραγματεύσεων!
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί, με την προηγούμενη επιστολή του πρωθυπουργού προς τον πρόεδρο της Κομισιόν, να εφαρμόσει το νόμο 4172/2013, ο οποίος προβλέπει ότι:
«Το ύψος του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και νομοθετημένου ημερομισθίου θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών».
Δηλαδή, ο κατώτερος μισθός θα καθορίζεται σύμφωνα με τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας.
Τέλος, σε εξέλιξη βρίσκεται η συζήτηση για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», που θέσπισε πιλοτικά η προηγούμενη κυβέρνηση. Μέρος της συζήτησης είναι η ταχύτερη ενσωμάτωση (δηλαδή κατάργηση) όλων των προνοιακών επιδομάτων στο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».
Μια τέτοια εξέλιξη θα σημάνει απώλεια εισοδήματος για χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, καθώς η χρηματοδότηση του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» προβλέπεται να γίνει από την «εξοικονόμηση» υπαρχόντων πόρων. Στο σχέδιο της προηγούμενης κυβέρνησης, το ποσό αυτό υπολογιζόταν γύρω στο 1 δισ. ευρώ.
Τα επιδόματα που βρίσκονται στη «γραμμή κινδύνου» είναι αυτά της στήριξης τέκνων, τα ειδικά τριτεκνικά και πολυτεκνικά επιδόματα που δίνει ο ΟΓΑ, τα φοιτητικά επιδόματα, τα προνοιακά επιδόματα του ΟΓΑ, ακόμα και το ΕΚΑΣ, για το οποίο έχει εκφραστεί η πρόθεση κυβέρνησης και «θεσμών» να το καταργήσουν, έστω και σταδιακά, μέσω της συνολικής επανεξέτασης των προνοιακών επιδομάτων.
από το "Ριζοσπάστη της Κυριακής"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου