Μια «κόκκινη γραμμή» για τα νησιά.

Το σήριαλ της διαπραγμάτευσης συνεχίζεται, πότε με ειδήσεις για ιταμές απαιτήσεις των δανειστών που συναντούν τη σθεναρή κυβερνητική αντίσταση, πότε με «πικρά μαντάτα» για υποχωρήσεις. Το δράμα – λένε - αναμένεται να κορυφωθεί τις επόμενες μέρες, οπότε θα μάθουμε επιτέλους αν η κυβέρνηση θα οδεύσει – όπως προαναγγέλλεται - στην «έντιμα αντιλαϊκή» συμφωνία που θα επικυρώσει και θα βαθύνει τη χρεωκοπία του λαού ή αν, με σημαία μια ψευδεπίγραφη «ρήξη», θα επιλέξει την άμεση κρατική χρεωκοπία ως μέσο αναδιάταξης των δυνάμεων του κεφαλαίου και πρόσδεσης των εργαζόμενων στον ζυγό μιας νέας «εθνικής» ανάπτυξης.

Από όλον αυτό τον αντιλαϊκό ορυμαγδό, εκείνο που φαίνεται να απασχολεί τον πολιτικό μικρόκοσμο των νησιών μας, είναι μόνο η «δική μας» κόκκινη γραμμή, δηλαδή η τύχη του μειωμένου ΦΠΑ. Τον χορό τον ξεκίνησαν ήδη με «πύρινες» δηλώσεις οι περιφερειάρχες του Αιγαίου, δήμαρχοι, επιμελητήρια και δεν θα αργήσουν να μπουν σε αυτόν και οι τοπικοί βουλευτές όλων των αστικών κομμάτων. Θα ακολουθήσουν ασφαλώς τα συνδικάτα και σωματεία που ελέγχονται από τις πρώην και νυν κυβερνητικές παρατάξεις (ως «ειδικοί», μιας κι έχουν κάνει τη διεκδίκηση «εξαίρεσεων» επιστήμη).

Θα πουν λοιπόν πάλι όλοι αυτοί – άμεσα ή «ψιθυριστά» - στον εργατοϋπάλληλο, στον αγρότη, στον άνεργο, στον αυτοαπασχολούμενο των νησιών μας, να ξεχάσει αυτό που καίει τους όμοιούς του σε όλη την Ελλάδα - δηλαδή την αύξηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης που θα εξανεμίσει το πενιχρό του εισόδημα - και να επικεντρωθεί στην κατάργηση του μειωμένου νησιωτικού ΦΠΑ.

Θα τον καλέσουν να κάνει συλλαλητήρια γι’ αυτό και μόνο το ζήτημα, πλάι-πλάι με εκπροσώπους τοπικών επιχειρηματικών και μονοπωλιακών συμφερόντων που τόσα χρόνια καρπώνονται ουσιαστικά όλη την ωφέλεια από τον μειωμένο ΦΠΑ, που σπάνια φτάνει στην τσέπη του νησιώτη (όπως όλοι ξέρουν, η κερδοσκοπία με τις τιμές με πρόσχημα το υψηλό κόστος μεταφοράς δεν σταμάτησε ποτέ).

Θα του πουν να χειροκροτήσει τους τοπικούς εκπροσώπους των αστικών πολιτικών δυνάμεων (που τόσα χρόνια κυβερνούν, ψηφίζουν αντιλαϊκά μέτρα ή εφαρμόζουν ευρωενωσιακές πολιτικές σε τοπικό επίπεδο) μόνο και μόνο επειδή στο συγκεκριμένο ζήτημα οι εν λόγω κύριοι και κυρίες θα «διαφοροποιηθούν». 

Δεν πρέπει σαν εργαζόμενοι να πολεμήσουμε το μέτρο της κατάργησης του μειωμένου ΦΠΑ; Φυσικά πρέπει να το πολεμήσουμε σαν μέτρο που ενισχύει την άμεση φοροληστεία μας, που προσθέτει ασήκωτα βάρη στην πλάτη μας. Να ξέρουμε όμως και τι είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε...

Ο ΦΠΑ είναι ακριβώς ο κατεξοχήν αντιλαϊκός φόρος, το βασικό εργαλείο που έχει επιλεγεί στον χώρο της ΕΕ ώστε να απαλλάσσεται σταδιακά το κεφάλαιο από κάθε συμμετοχή στο κόστος των λειτουργιών του Κράτους και να μετακυλά αυτό το κόστος στους εργαζόμενους και στις λαϊκές τάξεις ως «καταναλωτές».

Εξαιρέσεις και ελαφρύνσεις για συγκεκριμένα προϊόντα ή περιοχές υπήρξαν εξαρχής σε όλη την ΕΕ, πλασάρονται μάλιστα σαν το άπαν της κοινωνικής ευαισθησίας και πολιτικής. Όμως στην ίδια τη λογική του ΦΠΑ είναι γραμμένο ότι κάθε τέτοια εξαίρεση πρέπει να εκλείψει. Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός αρνείται καθημερινά την καλλιεργούμενη αυταπάτη ότι μερικά εμπορεύματα είναι «λιγότερο εμπορεύματα» από άλλα και ότι μερικές περιοχές χρήζουν εξαίρεσης από τους γενικούς κανόνες του μονοπωλιακού ανταγωνισμού.

Αυτός είναι ο λόγος που η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ για είδη λαϊκής κατανάλωσης και νησιά επανέρχεται συνεχώς και προβάλλεται ως απαίτηση από τους δανειστές, δεν είναι απλά δημοσιονομικό ζήτημα. Έτσι προχωρά ο καπιταλισμός, σαρώνοντας τα δικαιώματα και το εισόδημα των εργαζόμενων αλλά και αφαιρώντας φραγμούς στη μονοπωλιακή συγκέντρωση κεφαλαίου.

Μόνο σαν μέρος της πάλης ενάντια σε όλες τις σχεδιαζόμενες επιβαρύνσεις στον ΦΠΑ, αλλά και της πάλης για γενικευμένες μειώσεις ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, με προοπτική την κατάργηση αυτού του αντιλαϊκού φόρου έχουν συμφέρον οι εργαζόμενοι να αντιπαλέψουν την κατάργηση της έκπτωσης που ισχύει σήμερα για τα νησιά. Μόνο αναδεικνύοντας και καταγγέλλοντας την ταξική φύση αυτού του φόρου μπορούν να αποκρούουν ουσιαστικά και μακρόπνοα την επίθεση αυτή στο εισόδημά τους, που δεν πρόκειται να έχει σταματημό. 

Αντίθετα, τα «μέτωπα» που μας προτείνουν να σχηματίσουμε με επιχειρήματα του τύπου εξαιρέστε μας γιατί έχουμε γύρω-γύρω θάλασσα, ούτε την πίεση για αυξήσεις στον ΦΠΑ ανακόπτουν (το διαπιστώσαμε κι από την ειρωνεία του Επιτρόπου κ. Γιοχάνες Χαν για τα περί «νησιωτικότητας» στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Μυτιλήνη), ούτε τους εργαζόμενους άλλων περιοχών που επίσης υποφέρουν συγκινούν, κι αργά ή γρήγορα θα χρησιμοποιηθούν εναντίον μας.

Κάποια μονοπώλια ή επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα νησιά μπορεί να έχουν πράγματι περιστασιακό συμφέρον από τη διατήρηση της νησιωτικής ή άλλων «εξαιρέσεων». Αυτό δεν τους κάνει συμμάχους των εργαζόμενων. Ορισμένα μέτρα έχουν όντως συμφέρον να τα καθυστερήσουν όσο μπορούν, για να κάνουν ίσως την «μπάζα» τους, καθώς ξέρουν ότι η γενική πορεία δεν ανατρέπεται και φυσικά επωφελούνται από τη συντριβή των λαϊκών δικαιωμάτων που περιλαμβάνει αυτή η πορεία. Όμως οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να στοχεύουν σε καθυστερήσεις και εξαιρέσεις, δεν έχουν «μπάζες» να κάνουν αλλά να υπερασπιστούν το μέλλον τους. Έχουν συμφέρον από την ανατροπή αυτής της πολιτικής συνολικά.

Οι «νησιωτοπατέρες» που με πάθος σπεύδουν να υπερασπιστούν τον νησιωτικό «μας» ΦΠΑ δεν καλούν στην ουσία σε αγώνα. Μας θέλουν θεατές στο «δραματικό σήριαλ» της διαπραγμάτευσης, που μοναδικό δίλημμα του είναι με ποιο νόμισμα και με ποιους ρυθμούς θα χρεοκοπεί ο λαός, συμμετέχουν στην ψυχολογική προετοιμασία για τον βαρύ λογαριασμό που θα επακολουθήσει. 

Οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, καλώντας πανελλαδικά σε συλλαλητήρια στις 11 Ιουνίου, προσπαθούν να δείξουν στους εργαζόμενους ότι μπορούν να διαλέξουν έναν άλλον ρόλο από αυτόν του θεατή στο δράμα της δικής τους τελικά ζωής. Μπορούν να χτίσουν μια πραγματικά δική τους αντίσταση στα επερχόμενα μέτρα που να βασίζεται στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στα συμφέροντα της μιας ή της άλλης μερίδας καπιταλιστικών μονοπωλίων. 

Νίκος Ζαρταμόπουλος

στέλεχος του ΠΑΜΕ Δημοσίου,

μέλος του Ν.Τ. Λέσβου της ΑΔΕΔΥ 
 

αναδημοσίευση του άρθρου από την εφημερίδα "Νέο Εμπρός",

φ. 1088 , 27/05/15, στήλη "Από εβδομάδα σε εβδομάδα"