Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ




Συν. – συναδέλφισσες:

   Οι αναδιαρθρώσεις καθώς και οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης (η κατάργηση μεγάλου αριθμού οργανικών θέσεων, η αύξηση ωραρίου, οι εξαναγκαστικές μεταθέσεις – μετακινήσεις,  οι μη προσλήψεις και οι σχεδιαζόμενες με οποιονδήποτε ή «αξιολογικό» τρόπο απολύσεις  εκπαιδευτικών …), διαγράφουν το εργασιακό τοπίο μέσα στο οποίο θα διαρθρωθεί και θα εξελιχθεί το «νέο», πολυδιαφημιζόμενο, «ανοιχτό στην κοινωνία» σχολείο.
Αυτό είναι το «νέο σχολείο» των «κάθε είδους ποιότητας» προγραμμάτων και τυχάρπαστων πληροφοριών, της ημιμάθειας, των αποσπασματικών δεξιοτήτων και ευκαιριακών καταρτίσεων, της διαθεματικότητας, της διαφοροποίησης ,της εισβολής των «χορηγών» και εμπλοκής των επιχειρηματιών.    
 Επιβεβαιώνεται αδιάψευστα πλέον ότι οι επιδιωκόμενες αναδιαρθρώσεις και στο χώρο της εκπαίδευσης δεν ήταν καθόλου τυχαία καταχωρημένες στα επίσημα πρακτικά των συνόδων της Ε.Ε..
Τεράστιες είναι οι ευθύνες των παρατάξεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ) στη ΔΟΕ, που άβουλα και μοιραία έστρωσαν και στρώνουν  το χαλί για να περάσουν αυτές οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, αυτές οι αντιεκπαιδευτικές, αντιλαϊκές επιλογές.
Άμοιρες ευθυνών δεν είναι και εκείνες οι δυνάμεις που, αδυνατώντας να δουν λίγο παραπέρα, έμειναν στη μορφή και στο περιτύλιγμα αυτών των επιλογών, αφήνοντας στο απυρόβλητο την ουσία και το περιεχόμενό τους.  
 Το παράδειγμα με την συνδικαλιστική ηγεσία της ΟΛΜΕ, που οδήγησε έναν ολόκληρο κλάδο σε αδιέξοδο, δείχνει πόσο επιζήμιες για το κίνημα των εκπαιδευτικών, προ πολλού και όχι μόνο σήμερα, είναι η κατεύθυνση αλλοίωσης και υπονόμευσης του ριζοσπαστισμού των συνειδήσεων. Οι εξελίξεις και τελικά, η μη πραγματοποίηση της απεργίας που πρότεινε η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, ήταν προδιαγεγραμμένες. Είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει γι’ αυτές, είπαμε την αλήθεια. Επιβεβαιωθήκαμε για άλλη μια φορά.
Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός (ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ), μαζί με τον συνασπισμένο καιροσκοπισμό (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), παρά τις επί μέρους διαφορές τους, δεν έκαναν τίποτα για το περίφημο αποκεντρωμένο σχολείο των «ανοιχτών θυρών, της ευελιξίας, των διάφορων προγραμμάτων και καινοτομιών», για τη «δια βίου μάθηση», για το παραπλανητικό «ανοιχτό σχολείο στην κοινωνία», την τεχνικοεπαγγελματική κατάρτιση – μόρφωση όπως λένε, για την Παιδεία της  «ελεύθερης» διακίνησης των ιδεών…
Γίνεται πια ξεκάθαρα ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι αποσπασματικά ούτε προέρχονται μόνο από τα Μνημόνια. Είναι προαποφασισμένα εδώ και χρόνια, υπηρετούν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα, εφαρμόζονται και σε χώρες που δεν έχουν Μνημόνια, αποτελούν μια βάρβαρη, ταξική επιλογή. Διαμορφώνουν ένα «νέο σχολείο», πιο άμεσα υποταγμένο στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Ένα σχολείο που θα αναζητά πόρους, θα αποκρύβει ή θα διαστρεβλώνει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια, θα σακατεύει νεανικά μυαλά.
Συνάδελφοι – συναδέλφισσες :
 Οφείλουμε άμεσα να  βγάλουμε συμπεράσματα για το ποιες είναι οι προϋποθέσεις ώστε να είναι οι αγώνες μας  αποτελεσματικοί, για να απαντήσει ο λαός στον πόλεμο που του έχουν κηρύξει.
Αποτελεί επιτακτική  ανάγκη για :

  •   Οργάνωση, κίνημα αποφασισμένο, ηγεσίες αφοσιωμένες και ικανές για αγώνα μέχρι τέλους.

  •   Κοινωνική συμμαχία και σχέδιο για οργανωμένους αγώνες, μορφές πάλης που θα προφυλάσσουν το κίνημα από τυχοδιωκτισμούς, που συσπειρώνουν και προετοιμάζουν τους εκπαιδευτικούς για σύγκρουση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής

Αυτές τις προϋποθέσεις προσπάθησαν να αναδείξουν όλη αυτή την περίοδο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στην ανάγκη:

  •   ο αγώνας να γίνει υπόθεση των ίδιων των εκπαιδευτικών, να συμπορευτούν με τους εργαζόμενους γονείς, τους μαθητές, το εργατικό-λαϊκό κίνημα, κατά περιφέρεια, νομό, δήμο, σχολείο.

  • ο αγώνας να δοθεί ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, να βάζει στο επίκεντρο τις αντιδραστικές εξελίξεις στην εκπαίδευση, το τι μαθαίνουν τα παιδιά του λαού, το πρόβλημα της παιδείας σαν λαϊκό πρόβλημα και ταυτόχρονα τις ανάγκες των εκπαιδευτικών.


Με ένα τέτοιο κίνημα, με ένα τέτοιο προσανατολισμό, μπορούσαμε και μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δίκαια αιτήματά μας ενάντια στις υποχρεωτικές μεταθέσεις, τις χιλιάδες απολύσεις που έρχονται με την αύξηση του ωραρίου και την αξιολόγηση, τον κρατικό αυταρχισμό και την καταστολή, το νέο αντιδραστικό πειθαρχικό δίκαιο.
Αυτή η ενότητα, πάνω σε αυτό το περιεχόμενο, είναι όχημα και ασπίδα για το κίνημά μας. Με αυτό τον προσανατολισμό μπορεί το κίνημα των εκπαιδευτικών να βρει στήριξη από τους εργαζόμενους γονείς, από τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Να γίνει αποτελεσματικό, να στριμώξει την κυβέρνηση, να φέρει νίκες.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Καμία απογοήτευση, καμία μοιρολατρία! Όλοι κοντά στο Σύλλογό μας. Συσπείρωση τώρα με το ΠΑΜΕ. Τη μόνη δύναμη που μιλά καθαρά, δεν κοροϊδεύει, που θέλει και μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην ανασύνταξη του κινήματος.  Ήρθε η ώρα, πιο αποφασιστικά, να παραμερίσουμε τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που έχουν συμβιβαστεί με τη σημερινή βαρβαρότητα, που έχουν συμβιβαστεί με όσους μας κάνουν τη ζωή κόλαση, που μας οδηγούν από ήττα σε ήττα. Δεν μπορείς να τις εμπιστευτείς άλλο! Η ανάγκη να ενισχυθεί η κατεύθυνση που το ΠΑΜΕ προτείνει στο κίνημα προβάλλει από παντού.
Εδώ βρίσκεται η ελπίδα, εδώ βρίσκεται η προοπτική!
Οι εκλογές  στο Σύλλογό μας  είναι όπλο στα χέρια σου. Αξιοποίησε τη  ψήφο σου για να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα στην αλλαγή των συσχετισμών και στη ΔΟΕ, στην ανασύνταξη του κινήματος. Τώρα έχεις πείρα μετά και τις τελευταίες εξελίξεις. Τώρα εσύ κρατάς την ελπίδα στα χέρια σου!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου